Zamenhof-taga blogero en la informa stilo

Informe (la dua el tri mesaghoj)

Karaj gesamideanoj,

En Kolkato, la plej prestigha universitato, nomata la universitato Jadavpur, lastatempe fondis lingvistikan fakultaton. Ghi lanchos magistran kurson ekde 2013. Rolas en ghi lektoroj, kiuj intencas aparte reliefigi la esplormetodojn de la genera gramatiko. Tial ili organizis en la 7a de decembro kunvenon por festi la datrevenon de Noam Chomsky, la fondinto de tiu skolo de la lingvoscienco. Mi estis petita prelegi. Mi elektis prelegi bengale (multo en Jadavpur okazas anglalingve; funkcias angle la lingvistikaj kursoj). Mi reliefigis la kunfluon de la genergramatika fluo kun la Esperanta laborado okaze de la apero de la sciencpopulariga verko Lingvo kaj menso de Chomsky en esperantigo de Edmund Grimley Evans. Mi kaptis la okazon atentigi pri la proksimeco de la datrevenoj de Chomsky kaj de Zamenhof kaj raportis al tiu publiko, ke leginte mian antauparolon al tiu traduko Chomsky agnoskis la ‘intelektajn kaj moralajn paralelojn’ inter sia entrepreno kaj tiu de Zamenhof. Mi publike donacis al la fakultato ekzempleron de la bengallingva Esperanto-kurso verkita de la (sendepende de Esperanto renoma) dramisto kaj reghisoro Badal Sircar, kiu unuvolume reaperis en 2012 (Sircar forpasis en 2011).

Eventualan sukceson de mia chi-jara provo oni kompreneble devos jughi postfakte. Ni laboru kaj esperu.

Jen ekzemplo de io, kion mi rigardus kiel sukceson, postfakte konstatitan. Okaze de la Zamenhof-tago mem, la fakultato pri kompara literaturo en Jadavpur invitis min prelegi en 2009. Tiun fojon mia prelego inkluzivis detalojn pri Janusz Korczak, amiko de Zamenhof, kaj pri la prezento, en la Korczak-orfejo en la varsovia geto, de la teatrajho La Poshtoficejo de Robindronath Tagor en 1942, kelkajn semajnojn antau ol la nazioj neniigis chiujn orfejanojn. Chi-jare mi konstatis, ke du teatraj grupoj en Kolkato reliefigis tiun tragedion en surscenigoj siaj, kaj ke la grava bengallingva kultura revuo Baromas artikolis pri tiuj elstarigoj enkadre de la dauranta centkvindekjara jubileo de Tagor. Tiuj reehhoj ne rekte gratulas Esperanton pro la perado de tiu informo; sed oni sciu, ke fenomenoj polaj ne estas ordinare menciataj en la bengala kulturo (kaj inverse, se mi ne misaudis); se Esperanto peras tiajn semojn, ni komprenu, ke tiurilate temas pri sukceso por la Esperanta kulturo, se ne tuj por la lingvo.

Amike

Probal